Alleen verder

Lieve kaaskoppen,

Eerst even een nieuwtje: Melvin en ik hebben afscheid van elkaar genomen en reizen nu alleen verder. Sorry voor de fans van Melvin; hij komt even niet meer in het verhaal voor.

Na Costa Rica zijn we eerst naar Nicaragua gereisd, wat nogal een fijne overgang was qua wat alles kost, want het was hier een stuk goedkoper! Meer dan de helft goedkoper dan in de rest van de landen waar we geweest waren.
Dit mocht ook wel eens, want op dit moment leefde ik boven mijn budget. Ik had voordat mijn reis begon het misschien ook iets te rooskleurig ingeschat wat betreft de kosten. Ik heb namelijk nu even veel geld mee als in Azie. In Azie kon ik hiermee echter leven als de koningin, maar hier voel ik me af en toe meer een marktvrouw die leeft van rijst en bonen.

De eerste dag dat ik alleen reisde, besloot ik naar Leon te gaan. Dit is een studentenstad in Nicaragua, wat relatief gezien ook heel veilig is. Toen ik incheckte in het hostel, wilde ze mij eerst in een kamer plaatsen met alleen maar mannen. Ik zag het al helemaal voor me dat ze allemaal keihard zouden snurken gedurende nacht, dus vroeg of er ook een andere kamer was. Er bleek nog 1 bed beschikbaar te zijn in de kamer ernaast. Toen ik er binnenkwam beviel het me wel, overal lagen vrouwenkleren en ik zag dat de badkamer vol lag met nagellak, haarborstels en andere beautyproducten, dus ik stemde in bij deze kamer. Stuk beter dan rondslingerende, stinkende mannensokken. Er was op dat moment niemand in de kamer dus ik besloot naar de openbare ruimte te gaan. Hier waren wat meiden aan het kaarten en ik vroeg of ik er bij hen kon zitten. Ze waren meteen heel aardig tegen mij, en het bleken de meiden van mijn kamer te zijn. Perfect!

Zij wilden de volgende dag gaan vulkaanboarden, wat ik ook graag wilden doen, dus kon mij mooi bij hun aansluiten. Het vulkaanboarden was heel cool. Eerst liepen we met de groep naar boven met het board onder je arm (wat meer een houten plankje was dan een board) en een belachelijk lelijke oranje overall aan (het leek alsof het EK al was begonnen). Het uitzicht was prachtig! Wel stond er heel veel wind, dus af en toe hoorde ik heel hard:DOWN, DOWN, DOWN!!! Dan moest je op de grond gaan liggen, omdat de windvlagen zo hard waren, dat je anders naar beneden kon vallen. Het was een actieve vulkaan. De laatse eruptie was in 1999 geweest. Het zand was zwart en zacht en het uitzicht was prachtig!
Toen we aangekomen waren bij de plek waar we naar beneden mochten, was het toch wel een beetje spannend. Ik besloot als 2de te gaan, om niet té zenuwachtig te worden. Ik kreeg nog wat instructies mee over hoe ik kon remmen en sturen en mocht gaan! Het was heel erg leuk en ik ging 45 km per uur.

Gedurende de rit naar de vulkaan toe, had ik een nederlands stel ontmoet. Zij vertelden mij dat zij die volgende dag een 2 daagse tocht wilden gaan maken naar een vulkaan waarbij je het lava kon zien stromen. Het hostel bood dezelfde tocht aan, maar dan zou het 55 dollar kosten én moest je met een backpack sjouwen met 8 liter water erin + tentspullen. In totaal zou het iets van 15 kilo zijn wat je op je rug zou hebben. Ik had al wat meiden gesproken die de tocht gedaan hadden, en die zeiden dat het eigenlijk niet te doen was. Wel vonden ze het supermooi. Toen ik dus dit voorstel van dit stel hoorden, hoefde ik niet lang te twijfelen. Ik wilde mee!

Later besloten er nog 3 Oostenrijkers met ons mee te gaan. Het enige wat ik mee nam was mijn slaapzak, 3 liter water en wat brood met tomaat en komkommer. Dit was bij elkaar denk ik minder dan 5 kilo, dus dat scheelde nogal al wat met de backpacks van het hostel. Een Israelier had gezegd dat ik goed moest ontbijten, maar dat v.d.r deze spullen wel genoeg waren. Hij had 3 jaar in het leger gezeten, dus zou het wel moeten weten dacht ik zo.

Die ochtend gingen we op pad. Eigenlijk waren we van plan om om 9 uur weg te gaan, maar uiteindelijk werd het 11 uur omdat er nog dingen gekocht moesten worden en we op het Oostenrijkse stel moesten wachten. Zij waren die ochtend op zoek naar een huis (heel handig om dat die ochtend te doen). Maar goed, om 11 uur konden we dus uiteindelijk vertrekken! We namen een lokale bus en werden precies voor de ingang afgezet. Entreegeld + bus was precies geteld 3 dollar. Dat was dus wel heel wat anders dan de 55 dollar wat we bij het hostel hadden moeten betalen!

De weg zelf was af en toe nog best een beetje een doolhof. Er was namelijk 1 pad die we konden volgen, maar daar zaten ook T-splitsingen in. Gelukkig hadden we een beschrijving van de Israelier meegekregen. Deze beschrijving beschreef precies bij welke boom, balk of open vlakte, we links of rechts moesten. Tijdens de momenten dat we het niet wisten, kwam er steeds heel toevallig net een man op een paard voorbij aan wie we het konden vragen. Dit was echter de begin van de tocht zo. Op een gegeven moment kwamen we op een stuk waar deze mannen niet meer voorbij kwamen. We waren toen al best lang aan het lopen en de vulkaan leek nog kilometers verderop. Het leek alsof we op de verkeerde heuvel terecht waren gekomen..
Er zat niks anders op dan gewoon door te lopen en te kijken of we het voor het donker konden redden. Het was op dat moment al 16.30, dus hadden niet veel tijd meer.

Jose (de nederlandse jongen) zag het op een gegeven moment na een hele stijle klim omhoog niet meer zitten. Hij had ook een te zware backpack meegenomen voor deze wandeling en was niet getraind. Hij ging op de grond liggen, pakte een biertje (die hij dus ook allemaal mee sjouwde) en het zag er niet naar uit dat hij daar snel vandaan zou komen. Het nederlandse stel dacht dat het misschien beter was om hier het kamp te maken en dan morgen verder te lopen. Zelf gaf ik de voorkeur om door te lopen. Ik was ook best moe, maar liep liever door naar de vulkaan zodat we ons doel vandaag bereikt hadden en we niet morgen nog een heel stuk moesten lopen. Gelukkig waren de Oostenrijkers het met mij eens, en kon Jose na de pauze toch ook weer de kracht vinden om door te gaan.

Dit bleek een goede beslissing. Nog geen half uur waren we bijna bij de top van de heuvel. 1 van de Oostenrijkers besloot om te top te beklimmen om te kijken of naar de top moesten, of dat we verder rechtdoor moesten lopen. Toen hij op de top stond slaakte hij een positieve kreet! Hij zag de vulkaan aan de andere kant van de berg! Dit hadden we niet verwacht, maar we waren ontzetten blij. We waren precies op tijd voor zonsondergang.

Toen ik even later op de rand van de vulkaan stond en naar beneden keek, begon het een beetje te duizelen. Ik had niet verwacht dat het zo verschrikkelijk diep was!! Het was echt heel erg bijzonder en onwerkelijk om te zien. Er zat gewoon zo´n verschrikkelijk groot gat in de aarde! Ook was het een beetje eng, want als je hier naar beneden viel, zou je het hoe dan ook niet overleven. Er waren windvlagen, dus het was beter om te gaan liggen als je naar beneden keek, zodat je er minder snel in kon vallen.

Toen het even later donker was en we ons kampvuur gemaakt hadden, besloten we om nog even bij de vulkaan te kijken. Ik vond het minder eng, omdat je de diepte niet zag, maar het was wel heel bijzonder omdat je het roodgloeiende lava nu heel goed kon zien. Ook had het een hele speciale geur. Die nacht sliep ik onder de sterrenhemel. Ik was zooo blij met mijn slaapzakje van de XENOS, want het was ontzettend koud, maar het bleek nog best een goede slaapzak te zijn! Alleen 1 van de Oostenrijkse jongen had ook een slaapzak mee, maar de anderen zaten te bibberen van de kou. Het kwam vooral door de ijzige wind die met grote windvlagen voorbij kwam. Het Nederlandse stel had een tent van het hostel kunnen lenen, dus die besloten om die midden in de nacht alsnog op te zetten. Het kampvuur was namelijk nu uit, en dat maakte het een stuk kouder. Het nederlandse stel + het oostenrijkse meisje besloten erin te gaan liggen, want het was maar een klein tentje. De volgende morgen was de overgebleven jongen al vroeg weer een wandeling gaan maken naar de vulkaan. Hij had namelijk maar 1 dekentje gehad en het ijskoud gehad. Dat was wel zielig voor hem! Zelf had ik alleen wat pijn aan mijn rug, doordat ik dus op de grond lag, maar van de rest was ik klaar voor de rest van de wandeling.

Die ochtend liepen we na zonsopgang terug naar de bushalte. Er scheen een sneller pad te zijn en die konden we gelukkig vinden. We deden er nog 3,5 uur over.
Al met al was het was een hele bijzondere tocht en ben ik zeker blij dat ik hem gelopen heb. Haha, moest wel lachen dat ik de 2de dag een heel groot stuk vooraan liep, want normaal gesproken ben ik altijd heel sloom. Het wordt nog wat met mijn looptempo! Dat met gewoon simpele leren sandaaltjes aan, die eerder op slippers lijken dan op schoenen. Het enige wat ik moet leren is om meer water mee te nemen. 3 liter voor 2 dagen is toch net iets te weinig voor in de brandende zon en met zoveel beweging.

Op dit moment ben ik in Guatemala. Ik heb een heel aardig Schots meisje ontmoet (Charlotte) en we liggen goed op 1 lijn qua interesses en reistempo. Haha, ook kan ze goed van zich af bijten voor ons. Gister vroeg er een jongen of we drugs wilden. Wij zeiden dat we dat niet wilden, waarop hij vroeg of we met hem wilden feesten. Toen we ook zeiden dat we dat niet wilden, vroeg hij: Do you want to fuck? Waarop wij verontwaardigd zeiden: No!
Waarna Charlotte er ook nog aan toevoegde: ´Go, and fuck yourself!´ Hij was zwaar beledigd en schreeuwde naar ons toe: ´I can fuck anyone that I want to´.
Haha, dat zijn nog eens goede conversaties. Het grappige was vooral, dat hij 3 koppen kleiner was dan wij waren. Ik weet nu wel dat ik een reisgenoot heb die het goed voor ons kan opnemen!

V.d.r heb ik vooral heel veel leuke ervaringen met de locals gehad. Mensen zijn heel vriendelijk en bereidwillig om je te helpen. Het plan is om nog een tijdje in Antiqua te blijven. Het is hier veilig, er zijn mooie gebouwen te bezichtigen, er zijn hotsprings, en een hele grote markt op donderdag, dus genoeg te zien!

Wel is het bizar wat er allemaal in de lonely planet over dit land staat. Bijvoorbeeld voor de trip naar het meer: ´If you do plan to go walking, use common sense- don´t take any more money than you need, or anything that you really don´t want to lose. Walk in groups of at least six, and ( one piece of local advice) consider taking a machete along´.

Hahaha, zie je ons al met een supergroot, scherp kapmes op ons rug lopen?! Nou ja, het is wel goed om te weten dat we hier wat beter moeten oppassen. Toch stelde een vrouw mij in de bus gerust. Zij zei dat er 2 type toeristen waren; de ´rijke´ met gouden sieraden, veel geld op zak en dure camera´s, en de ´goedkope´ die oude kleren dragen en waar niet veel te halen valt. Ik werd onderverdeeld in de klasse ´goedkoop´. Nou, dat is dan (hier) weer mooi meegenomen!