Allllllerlaatste verslagje!
Door: Sylvia
Blijf op de hoogte en volg sylvia
09 April 2012 | El Salvador, San Salvador
De 3 maanden zijn alweer voorbij. Wat is het snel gegaan!!
De laatste 2 weken zaten we in El Salvador ook wel ´Het boevenland´genoemd. In verhouding komen hier de minste backpackers van heel Centraal Amerika. Toch hebben we ook hier weer weinig van de criminaliteit gemerkt en was het eigenlijk wel een hele leuke ervaring dat er weinig backpackers waren.
We hebben hier vooral op het strand gezeten, omdat we nog maar een budget van 15 euro per dag hadden. Haha, maar we vinden gelukkig beide rijst met bonen een heel lekker ontbijt- middag- en avondeten, dus dat scheelt! Naar dit strand komen vooral de surfers, waardoor er een hele relaxte sfeer heerst. De laatste 5 dagen zaten we maar met 1 ander stelletje in een prachtig guesthouse met zwembad voor 5 euro per nacht. Dit was dus prima uit te houden!
Vorige week hebben we nog een 3-daags uitstapje naar Perquin gemaakt. Hier waren we echt de enige toeristen. De jongens konden hun geluk niet op toen ze Melvin´s bal zagen. Melvin ging alleen naar het voetbalveldje toe, maar al snel waren er meer dan 20 jongens die mee wilden doen. Toen ze klaar waren hoefde hij niet te betalen bij het lokale winkeltje, omdat de eigenaar zo blij was dat iedereen leuk kon voetballen.
We hebben in Perquin een oorlogsmuseum bezocht. Heel interessant, er waren nog veel foto´s en radio´s bewaard. Ook vertelde een jongen van 26 jaar ons meer over de oorlog. Hij was in die tijd 3/4 jaar, maar kon zich nog herinneren dat hij zich onder de tafel moest verstoppen wanneer er bomaanslagen waren. Dit was best bizar om te horen, aangezien die jongen dezelfde leeftijd als Melvin had, maar dus in een hele andere omgeving was opgegroeid.
De oorlog was dus nog maar 20 jaar voorbij, er waren meer dan 75000 mensen vermoord en verdwenen, dit maakte best veel indruk op ons. Er liepen ook oud Guerrilla´s leden rond, die ons littekens van kogels op hun lichamen lieten zien. Best bizar, dat dit zo´n korte geleden heeft plaats gevonden. Zoveel mensen moeten nog met trauma´s rond lopen, dat is niet voor te stellen. Wel heel goed om daar geweest te zijn en wat meer van de geschiedenis van het land te weten te komen.
De volgende dag liepen we anderhalf uur naar een waterval, op een weg waar we niemand tegen kwamen. Na een half uurtje lopen zagen we ineens een legerkampje, met ongeveer 5 militairen. Ze vroegen om ons paspoort en vroegen of we konden gaan zitten. Ondertussen hoorden we dat 1 van de militairen zijn geweer aan het laden was. Ze bekeken uitgebreid ons paspoort, hadden wat vragen en uiteindelijk mochten we doorlopen. Dit was toch best spannend, want voor hetzelfde geld denken ze dat je een spion bent ofzo. De waterval was heerlijk verfrissend en toen we op de terugweg weer bij de militairen aankwamen stonden ze klaar met een.... fototoestel!! Haha, er kwamen blijkbaar bijna geen toeristen en ze vonden ons gewoon interessant! Nou, wij konden dit moment natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan om ook een foto met hen te maken, en zo staan we met stoere militairen op de foto.
De veiligheid in Nederland zijn we wel echt meer gaan waarderen. Hier kun je niet ´s nachts de straat op, moet je altijd waakzaam over je spullen zijn, zie je overal beveiligingsmannen, hoor je verhalen van een local die zegt dat hij wel bevriend is met bendeleden en dat dit prima is zo lang hij zich maar niet met hun ´zaken´ bemoeit, dat toeristen hun trouwringen af hadden moeten geven aan overvallers en dat je je tas in de supermarkt moet af geven zodat hij in een kluisje wordt gestopt.
Toch merk je er in het dagelijks leven weinig van. Mensen zijn supervriendelijk en behulpzaam.
Vaak bestuderen ze ons wel uitgebreid (we blijven toch vreemde eenden met ons (nu nog meer zon-) blonde haren. Als ik alleen loop krijg ik veel ge-psssssssssst (wat je kan vergelijken met gefluit in Nederland), of een ´Hello beautiful´, maar eigenlijk zijn we nooit lastig gevallen. We hebben alleen maar een prachtige tijd gehad, waarbij we heeeeeel veel hebben gezien, beleefd en meegemaakt. Het reizen in Centraal Amerika is heel bijzonder en het is weer een ervaring om nooit te vergeten!
Dit was het laatste verhaaltje! Superleuk dat jullie ons zo gevolgd hebben! Tot heeeeeeeeeeeeeeeeel snel!!
Liefs Melvin en Sylvia
De laatste 2 weken zaten we in El Salvador ook wel ´Het boevenland´genoemd. In verhouding komen hier de minste backpackers van heel Centraal Amerika. Toch hebben we ook hier weer weinig van de criminaliteit gemerkt en was het eigenlijk wel een hele leuke ervaring dat er weinig backpackers waren.
We hebben hier vooral op het strand gezeten, omdat we nog maar een budget van 15 euro per dag hadden. Haha, maar we vinden gelukkig beide rijst met bonen een heel lekker ontbijt- middag- en avondeten, dus dat scheelt! Naar dit strand komen vooral de surfers, waardoor er een hele relaxte sfeer heerst. De laatste 5 dagen zaten we maar met 1 ander stelletje in een prachtig guesthouse met zwembad voor 5 euro per nacht. Dit was dus prima uit te houden!
Vorige week hebben we nog een 3-daags uitstapje naar Perquin gemaakt. Hier waren we echt de enige toeristen. De jongens konden hun geluk niet op toen ze Melvin´s bal zagen. Melvin ging alleen naar het voetbalveldje toe, maar al snel waren er meer dan 20 jongens die mee wilden doen. Toen ze klaar waren hoefde hij niet te betalen bij het lokale winkeltje, omdat de eigenaar zo blij was dat iedereen leuk kon voetballen.
We hebben in Perquin een oorlogsmuseum bezocht. Heel interessant, er waren nog veel foto´s en radio´s bewaard. Ook vertelde een jongen van 26 jaar ons meer over de oorlog. Hij was in die tijd 3/4 jaar, maar kon zich nog herinneren dat hij zich onder de tafel moest verstoppen wanneer er bomaanslagen waren. Dit was best bizar om te horen, aangezien die jongen dezelfde leeftijd als Melvin had, maar dus in een hele andere omgeving was opgegroeid.
De oorlog was dus nog maar 20 jaar voorbij, er waren meer dan 75000 mensen vermoord en verdwenen, dit maakte best veel indruk op ons. Er liepen ook oud Guerrilla´s leden rond, die ons littekens van kogels op hun lichamen lieten zien. Best bizar, dat dit zo´n korte geleden heeft plaats gevonden. Zoveel mensen moeten nog met trauma´s rond lopen, dat is niet voor te stellen. Wel heel goed om daar geweest te zijn en wat meer van de geschiedenis van het land te weten te komen.
De volgende dag liepen we anderhalf uur naar een waterval, op een weg waar we niemand tegen kwamen. Na een half uurtje lopen zagen we ineens een legerkampje, met ongeveer 5 militairen. Ze vroegen om ons paspoort en vroegen of we konden gaan zitten. Ondertussen hoorden we dat 1 van de militairen zijn geweer aan het laden was. Ze bekeken uitgebreid ons paspoort, hadden wat vragen en uiteindelijk mochten we doorlopen. Dit was toch best spannend, want voor hetzelfde geld denken ze dat je een spion bent ofzo. De waterval was heerlijk verfrissend en toen we op de terugweg weer bij de militairen aankwamen stonden ze klaar met een.... fototoestel!! Haha, er kwamen blijkbaar bijna geen toeristen en ze vonden ons gewoon interessant! Nou, wij konden dit moment natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan om ook een foto met hen te maken, en zo staan we met stoere militairen op de foto.
De veiligheid in Nederland zijn we wel echt meer gaan waarderen. Hier kun je niet ´s nachts de straat op, moet je altijd waakzaam over je spullen zijn, zie je overal beveiligingsmannen, hoor je verhalen van een local die zegt dat hij wel bevriend is met bendeleden en dat dit prima is zo lang hij zich maar niet met hun ´zaken´ bemoeit, dat toeristen hun trouwringen af hadden moeten geven aan overvallers en dat je je tas in de supermarkt moet af geven zodat hij in een kluisje wordt gestopt.
Toch merk je er in het dagelijks leven weinig van. Mensen zijn supervriendelijk en behulpzaam.
Vaak bestuderen ze ons wel uitgebreid (we blijven toch vreemde eenden met ons (nu nog meer zon-) blonde haren. Als ik alleen loop krijg ik veel ge-psssssssssst (wat je kan vergelijken met gefluit in Nederland), of een ´Hello beautiful´, maar eigenlijk zijn we nooit lastig gevallen. We hebben alleen maar een prachtige tijd gehad, waarbij we heeeeeel veel hebben gezien, beleefd en meegemaakt. Het reizen in Centraal Amerika is heel bijzonder en het is weer een ervaring om nooit te vergeten!
Dit was het laatste verhaaltje! Superleuk dat jullie ons zo gevolgd hebben! Tot heeeeeeeeeeeeeeeeel snel!!
Liefs Melvin en Sylvia
-
09 April 2012 - 18:37
Ton:
Guus ik heb jouw verlag ontvangen en wat fijn dat je het goed maakt We zijn trots op jou en gisteren hebben
wij de trouwdag van je ouders gevierd,het was geweldig en je mag trots zijn op je ouders want ze hadden het erg goed voorelkaar Ik heb een copie van je verslag gemaakt
en over 14 dagen zit je weer in M -
09 April 2012 - 19:52
Catherine:
Goede terug reis samen!! geniet van de laatste daaggies!
Jullie komen weer terug met een ervaring omnooit te vergeten!
x -
10 April 2012 - 07:58
Nousch:
Jeeeeh! Nog één dagje :) Tot morgen! Dikke kus! -
10 April 2012 - 07:59
Jerry:
Heeeeul leuk verhaaal, tot snel Syl! -
10 April 2012 - 08:51
Mama/ Evelaine:
Hay jongens,
Nou wat een fantastische avonturen hebben jullie weer meegemaakt.
Ik wens jullie een hele goede en voorspoedige terugreis.
Tja en wij, wij moeten er alles aan gaan doen dat jullie het in Nederland wel weer zo leuk zullen gaan vinden.
Moeten we hard ons best voor gaan doen, want tja, tegen zoveel avontuur is het hard knokken!
Zorg goed voor elkaar en tot gauw,
Dikke knuffel, Mama, Evelaine -
10 April 2012 - 10:11
Bianca:
Is het alweer 3 maanden verder!? Dat is zeker snel zeg! Goed om te lezen dat jullie het zo ontzettend naar jullie zin en positieve ervaringen met de landen hebben gehad! Fijne & veilige terugreis naar huis gewenst! Liefs Bianca -
10 April 2012 - 17:41
Marika:
Bedankt voor je leuke en leerzame verhalen en alvast welkom in ons koude kikkerlandje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
