Meditatie > ik zweef al langzaam weg
Door: Sylvia
Blijf op de hoogte en volg sylvia
27 Augustus 2013 | India, Srinagar
Tsja, en dan ontkom je in India niet aan het spirituele gedeelte..
Toen ik halsoverkop naar India besloot te gaan, bedacht ik mij dat ik rust wilde en stil wilde staan bij alles wat er de afgelopen tijd gebeurd is. Het leek mij het beste om mij 10 dagen op te sluiten in een retreat. Het is anders gelopen...
Na de publieke bijeenkomst van de Dalai Lama, was ik geraakt door de energie die in dit land vloeit.
Die week was het volle maan en Sanne en ik besloten samen met een Turkse jongen ' s nachts te gaan mediteren. We vonden de perfecte tempel voor de meditatie, bovenop een berg met een prachtig uitzicht over Leh. We beklommen de ellenlange trappen, waarna we een plekje vonden op een trap naast de tempel onder een deken van sterren en een krachtig, lichtgevende volle maan. Alleen al om daar te zitten gaf een magisch gevoel. Het was er doodstil en we zagen vallende sterren ( nou ja, Sanne en de Turkse jongen zagen vallende sterren, ik keek de hele tijd de verkeerde kant op, maar om jullie even een gevoel te geven van de sfeer).
Eerst leidde ik de Turkse jongen en Sanne, met hetgeen wat ik bij mijn meditatielessen in Nederland had geleerd. We deden onze ogen dicht, dachten aan een plezierige herinnering en verbeelden ons een kleine wereld voor ons. Met onze handen maakten we een bol en stopten zoveel mogelijk energie in de kleine aarde. De bal voor mij was een magnetisch veld van energie. Het was krachtiger dan ooit. Ik heb veel vrienden en familie energie gestuurd, dus als je je goed voelde afgelopen week dan: alsjeblieft ;)..
Daarna leidde de Turkse jongen ons vanaf de aarde naar het heelal. We kwamen bij de zon en ik voelde mijn ziel uit mijn lichaam treden. Ik zweefde ergens in een andere wereld. Toen we weer terug op aarde waren en onze handen elkaar bijna raakten, was het alsof er stroom uit de palm van mijn hand kwam. Ik had pijn aan mijn rug en we gebruikte de energie om het te helen. Ik voelde het punt in mijn rug warm worden. Ongelooflijk, maar de pijn verdween al na enkele minuten. Ik heb nog steeds geen pijn meer.
Na deze ervaring heb ik weer een 'aardse' activiteit gedaan: ik ben naar een ontzettend mooi helderblauw meer geweest, 7 uur van Leh. Sanne was al geweest, dus ik besloot alleen te gaan. In de bus kwam ik een Duits meisje tegen, dus lang alleen heb ik mij niet gevoeld. Ik heb weer ontzettend gelachen om de bijzondere gebruiken van de Indiers. Zo heb je constant verkeersborden met waarschuwingen erop die je niet voor mogelijk houdt. Ik heb er een paar verzameld (incl. spelfouten):
'Save drivings, save lives'
' Hurry makes worry'
en misschien wel de bizarste: ' Better slow then never'.
Haha, dat je het maar weet. Verder werd er 7 uur lang keiharde muziek afgespeeld, werd ik vergezeld door levende kippen en viel er om de haverklap bagage van het dak. Toch vond ik het leuk om deze local ervaring mee te maken en de chauffeur reed heel erg rustig en toeterde bij iedere bocht (iets minder als je wilde slapen) zodat het tegenverkeer wist dat de bus eraan kwam en ze moesten uitkijken. Owja, dat was ook nog een verkeersbord: 'Keep left', heel handig bij een weg die zo smal is dat er geen mogelijkheid was voor een rechts of een links. Al met al was het een prachtige tocht met maanlandschap wat constant veranderden. Ik zal wat foto's toevoegen.
Eenmaal thuis kon ik Sanne niet meteen vinden en was de deur op slot van onze kamer. Ik speelde wat met de kinderen van ons guesthouse, dronk thee met hun moeder en werd vervolgens door de opa uitgenodigd om bij hem in zijn tempeltje bovenop het dak te komen mediteren. Het was uniek. Ik heb mij 3 uur mogen verwonderen over de rituelen die hij uitvoerde, het gebed dat hij opzei en het zorgvuldig ingerichte tempeltje met verschillende kaarsen, buddha's, foto's van de Dalai Lama, waterkarafjes, kussentjes en nog veel meer. Ik werd ontzettend rustig van hem en kreeg daarnaast een gelukkig gevoel. Hij had ook pijn in zijn rug en ik besloot te kijken of ik hem kon helpen met mijn energie. Toen ik met mijn handen zijn rug voelde, voelde ik waar hij pijn had. Ik heb geen idee of wat ik deed goed was, maar volgens hem zou de pijn verminderen als ik nog 2 dagen zou komen. Dus vanavond zit ik weer een paar uurtjes in het tempeltje. Haha, nou ja, ik word er iig rustig van.
Verder ontmoette ik diezelfde dag een Duitse vrouw die al 10 jaar Dalun Dafa beoefent. Dit is een systeem van oefeningen en meditatie die door miljoenen Chinezen beoefend wordt en nu ook over de hele wereld is verspreid. Blijkbaar keek ik geinteresseerd, want zij nodigde mij uit om de volgende dag samen het te beoefenen. Dus vanochtend mocht ik weer lekker vroeg uit de veren. Om 6.30 uur stond ik te ochtendgymnastieken op de speciale Dalun Dafamuziek. Op een of andere manier is het wel heerlijk om op deze manier je lichaam te voelen en je hoofd leeg te maken.
Het waren weer bijzondere dagen! Dank voor de lieve reacties en leuk dat jullie mij volgen.
Liefs, Syl
Toen ik halsoverkop naar India besloot te gaan, bedacht ik mij dat ik rust wilde en stil wilde staan bij alles wat er de afgelopen tijd gebeurd is. Het leek mij het beste om mij 10 dagen op te sluiten in een retreat. Het is anders gelopen...
Na de publieke bijeenkomst van de Dalai Lama, was ik geraakt door de energie die in dit land vloeit.
Die week was het volle maan en Sanne en ik besloten samen met een Turkse jongen ' s nachts te gaan mediteren. We vonden de perfecte tempel voor de meditatie, bovenop een berg met een prachtig uitzicht over Leh. We beklommen de ellenlange trappen, waarna we een plekje vonden op een trap naast de tempel onder een deken van sterren en een krachtig, lichtgevende volle maan. Alleen al om daar te zitten gaf een magisch gevoel. Het was er doodstil en we zagen vallende sterren ( nou ja, Sanne en de Turkse jongen zagen vallende sterren, ik keek de hele tijd de verkeerde kant op, maar om jullie even een gevoel te geven van de sfeer).
Eerst leidde ik de Turkse jongen en Sanne, met hetgeen wat ik bij mijn meditatielessen in Nederland had geleerd. We deden onze ogen dicht, dachten aan een plezierige herinnering en verbeelden ons een kleine wereld voor ons. Met onze handen maakten we een bol en stopten zoveel mogelijk energie in de kleine aarde. De bal voor mij was een magnetisch veld van energie. Het was krachtiger dan ooit. Ik heb veel vrienden en familie energie gestuurd, dus als je je goed voelde afgelopen week dan: alsjeblieft ;)..
Daarna leidde de Turkse jongen ons vanaf de aarde naar het heelal. We kwamen bij de zon en ik voelde mijn ziel uit mijn lichaam treden. Ik zweefde ergens in een andere wereld. Toen we weer terug op aarde waren en onze handen elkaar bijna raakten, was het alsof er stroom uit de palm van mijn hand kwam. Ik had pijn aan mijn rug en we gebruikte de energie om het te helen. Ik voelde het punt in mijn rug warm worden. Ongelooflijk, maar de pijn verdween al na enkele minuten. Ik heb nog steeds geen pijn meer.
Na deze ervaring heb ik weer een 'aardse' activiteit gedaan: ik ben naar een ontzettend mooi helderblauw meer geweest, 7 uur van Leh. Sanne was al geweest, dus ik besloot alleen te gaan. In de bus kwam ik een Duits meisje tegen, dus lang alleen heb ik mij niet gevoeld. Ik heb weer ontzettend gelachen om de bijzondere gebruiken van de Indiers. Zo heb je constant verkeersborden met waarschuwingen erop die je niet voor mogelijk houdt. Ik heb er een paar verzameld (incl. spelfouten):
'Save drivings, save lives'
' Hurry makes worry'
en misschien wel de bizarste: ' Better slow then never'.
Haha, dat je het maar weet. Verder werd er 7 uur lang keiharde muziek afgespeeld, werd ik vergezeld door levende kippen en viel er om de haverklap bagage van het dak. Toch vond ik het leuk om deze local ervaring mee te maken en de chauffeur reed heel erg rustig en toeterde bij iedere bocht (iets minder als je wilde slapen) zodat het tegenverkeer wist dat de bus eraan kwam en ze moesten uitkijken. Owja, dat was ook nog een verkeersbord: 'Keep left', heel handig bij een weg die zo smal is dat er geen mogelijkheid was voor een rechts of een links. Al met al was het een prachtige tocht met maanlandschap wat constant veranderden. Ik zal wat foto's toevoegen.
Eenmaal thuis kon ik Sanne niet meteen vinden en was de deur op slot van onze kamer. Ik speelde wat met de kinderen van ons guesthouse, dronk thee met hun moeder en werd vervolgens door de opa uitgenodigd om bij hem in zijn tempeltje bovenop het dak te komen mediteren. Het was uniek. Ik heb mij 3 uur mogen verwonderen over de rituelen die hij uitvoerde, het gebed dat hij opzei en het zorgvuldig ingerichte tempeltje met verschillende kaarsen, buddha's, foto's van de Dalai Lama, waterkarafjes, kussentjes en nog veel meer. Ik werd ontzettend rustig van hem en kreeg daarnaast een gelukkig gevoel. Hij had ook pijn in zijn rug en ik besloot te kijken of ik hem kon helpen met mijn energie. Toen ik met mijn handen zijn rug voelde, voelde ik waar hij pijn had. Ik heb geen idee of wat ik deed goed was, maar volgens hem zou de pijn verminderen als ik nog 2 dagen zou komen. Dus vanavond zit ik weer een paar uurtjes in het tempeltje. Haha, nou ja, ik word er iig rustig van.
Verder ontmoette ik diezelfde dag een Duitse vrouw die al 10 jaar Dalun Dafa beoefent. Dit is een systeem van oefeningen en meditatie die door miljoenen Chinezen beoefend wordt en nu ook over de hele wereld is verspreid. Blijkbaar keek ik geinteresseerd, want zij nodigde mij uit om de volgende dag samen het te beoefenen. Dus vanochtend mocht ik weer lekker vroeg uit de veren. Om 6.30 uur stond ik te ochtendgymnastieken op de speciale Dalun Dafamuziek. Op een of andere manier is het wel heerlijk om op deze manier je lichaam te voelen en je hoofd leeg te maken.
Het waren weer bijzondere dagen! Dank voor de lieve reacties en leuk dat jullie mij volgen.
Liefs, Syl
-
27 Augustus 2013 - 09:07
Lonneke:
Ben heel trots op je lieve Sylvia, mooie reis! -
27 Augustus 2013 - 09:15
Sylvia Kuus:
Het toevoegen van de foto's lukt helaas niet, maar hopelijk lukt het ook met de verbeelding :D -
27 Augustus 2013 - 09:27
Iris:
Wauw Syl! Wat een magische verhalen! Je hebt mij helemAal meegetrokken in de sfeer. Heel veel plezier nog daar! Dikke kus voor jou &San! -
27 Augustus 2013 - 10:03
Hanneke:
Gaaf! -
27 Augustus 2013 - 10:20
Bas:
Klinkt als een bijzondere ervaring. Je schrijft het ook leuk op! Veel plezier nog de komende weken! -
27 Augustus 2013 - 10:28
Marije:
Klinkt heel goed Syl! Hopelijk volgen er nog veel meer van deze mooie momenten :) -
27 Augustus 2013 - 10:42
Sara-May:
Syl! Meditatie goeroe,
Dat kan heel erg van pas komen als je terug bent. Vooral in dat drukke Amsterdam. Klinkt allemaal heel bijzonder, geef mij zo'n sterrenhemel. Ik ben benieuwd wat er nog gaat komen, dikke kus!! -
27 Augustus 2013 - 11:31
Nouschka:
Magisch verhaal Syl :) Dikke kus! X -
27 Augustus 2013 - 12:12
Jorijn:
Mooi Syl, ik wens je nog honderdduizend van deze mooie en bijzondere ontmoetingen en momenten!! -
27 Augustus 2013 - 13:47
Emma:
Bijzonder verhalen syl! Geniet! -
28 Augustus 2013 - 09:37
Lisa :
Lieve syl,
Je mooie en leuke verhalen liggen helaas niet meer standaard in onze pauzeruimte op de mf, maar gelukkig kan ik je ook zo volgen. Wat een bijzondere reis maak je weer!
Geniet!
Liefs,
Lisa -
29 Augustus 2013 - 16:38
Pappie:
Ha grote dochter van me,
kijk je wel uit,dat je niet te veel en te ver wegzweeft!Je beleeft wel weer hele bijzondere dingen,maar daar ben je ook een heel bijzonder mens voor.Ik denk heel veel aan je en ben blij,dat je het zo naar je zin hebt.
liefs,xxx je altijd trotse pappie -
30 Augustus 2013 - 12:42
Nies:
Hey Syl,
Wat een mooie verhalen en belevenissen! Bedankt trouwens voor al je positieve energie! Ik heb er deze week heel veel aan gehad.
Ben benieuwd naar je volgende belevenissen.
Liefs Nies -
30 Augustus 2013 - 12:50
Illy:
Sylly! Wat een mooi en inspirerend verhaal, echt heeeeel bijzonder wat je daar meemaakt! :) Veel liefde van mij voor jou en San natuurlijk! -
31 Augustus 2013 - 17:21
Fay:
Syllie, wat een mooi verhaal, ik ben niet echt spiritueel maar ik ga er helemaal in geloven. Haha zoals saar zegt dit kan zeker van pas komen in Nederland, ik denk dat we (als je terug bent) in de rij staan voor syl de genezer, om ons te helpen met kwalen;) xxxx -
03 September 2013 - 18:31
Jerry:
Hoi syl,
Bedankt voor de energie!!! Ik heb waarschijnlijk daardoor een nieuewe baan sinds vorige week :)
Heel veel rust toegewenst,
val niet in slaap he :)
xxx Jerry -
10 September 2013 - 13:30
Mya:
wauw Syl, klinkt zo bijzonder, hopelijk iets wat je kunt vasthouden in je leven!
Het gebeurt allemaal niet voor niets en ben blij voor je dat dit op je pad is gekomen!
dikke kus uit de regen;)!
XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
