Woehoeee, laat die heupen maar swingen!!

Hola iedereen!

Hoe gaat het daar in Nederland? Hebben jullie al de eerste sneeuw van dit jaar gezien?

Hier gaat alles nog steeds heel erg goed! We zaten de afgelopen week in Santa Marta. Dat is een plaatsje aan de kust. Toen we het hostel binnenkwamen, dachten we even dat we verkeerd zaten. Het was namelijk nog mooier dan het vorige hostel! Overal hingen hangmatten, er was een groot zwembad in het midden, tv, pooltafel en ga zo maar door. Er hing een hele relaxte sfeer. De keuken was vooral de ontmoetingsplek ( wat een geluk voor ons als keukenprinsessen). Iedereen kookt hier zijn eigen eten omdat uiteten gaan nog best prijzig is. Melvin was dit al gewend van eerdere reizen, maar ik kom er nu pas achter hoe verschrikkelijk lui ik eigenlijk in Azie was. Hier ben ik namelijk 3 maanden alleen maar uiteten gegaan.

1 van de avonden besloten we na het eten nog even een drankje in de buurt te doen. Toen we terug kwamen hoorden we allemaal muziek bij het lokale voetbalpleintje. Er bleek een colombiaans verjaardagsfeest bezig te zijn. Dit klonk heel gezellig en vrolijk dus we besloten onze lach- en gekke danscharmes in de strijd te gooien om bij het feestje binnen te komen. Al snel maakte een vrouw wilde handgebaren dat we naar binnen moesten komen. De man naast haar gebaarde juist ´ga weg!, maar dat bleek een heel leuk grapje te zijn (heel goed gevoel voor humor hier). Al snel stonden we met onze heupen te swingen tussen de colombianen. Heel grappig om te zien is dat de mannen hier nog fanatieker dansen/zingen en met hun heupen tekeer gaan dan de vrouwen. Het lijkt wel alsof ze een wedstrijdje doen; "wie kan het hardste zingen?!" . Ook staan ze maar al te graag te midden van een hele groep vrouwen. De vrouwen klappen dan wild in hun handen en zelfs de opa´s gaan om de beurt in de cirkel staan om te laten zien wat ze in de kast hebben. Toen we wilden gaan, kregen we te horen dat het nog laaaaang niet afgelopen was en duwden ze ons nog een drankje in onze handen. Zo hartelijk en gastvrij! Ook vooral omdat we geen spaans kunnen. We deden nog een aantal dansjes (waaronder een colombiaanse polonaise, echt heel komisch) en gingen toen met een ontzettend opgefleurd en voldaan gevoel naar ons hostel terug.

Tegelijkertijd waren er mensen van ons hostel in een ´Partybus´ gestapt. Dit is een bus waarin er onbeperkt wordt gedronken en er hele harde muziek wordt gedraaid. We hadden nog even getwijfeld of we met deze bus mee zouden gaan. Achteraf gezien waren we heel blij dat we niet gegaan waren, want deze local experience hadden we echt niet willen missen! Het was geweldig!

De volgende dag bezochten we samen met een ander nederlands meisje een vissersdorpje in de buurt. Heel toevallig kwamen we een duitse jongen tegen die we al van eerder kende, en hij sloot zich ook bij ons aan. Hij voelde zich een beetje verloren want zijn vriendin had hem voor 5 dagen in de steek gelaten om een wandeltocht door de bergen te maken. Op de vraag waarom hij niet met haar mee ging, antwoordde hij; Ik ga toch niet zoveel geld betalen om zelf te wandelen! Dan denk ik bij iedere stap dat ik moeier word; ik had dit geld aan veel betere dingen kunnen besteden. Haha, een grappige, luie duitser.
We wandelden een klein stukje het dorpje uit, de berg over en kwamen toen bij een heel gezellig strand terecht. We dronken wat, probeerden een ´springfoto in de lucht´ te maken ( haha wat aardig lukte, alleen lijkt het net alsof ik Melvin omlaag duw) en liepen daarna terug om een hele mooie zonsondergang mee te mogen maken.

Morgen nemen we de boot naar Panama. We zijn heel erg benieuwd, want we horen verschillende verhalen. De meeste verhalen zijn positief. Er schijnen prachtige bounty-eilanden te zijn, parelwitte stranden, je kan snorkelen.. en met dolfijnen zwemmen in het wild! Dan kan je aan een touw achter de boot hangen en om je heen zwemmen er dan allemaal dolfijnen. Die zijn er niet altijd, dus hopelijk wel als wij er zijn! Daarnaast zijn er ook verhalen over zeeziek zijn en hoge golven, maar we hebben wel vertrouwen in deze boot. De kapitein komt uit noorwegen en er gaat nog een andere noor mee. Er zijn dus 2 boten, wat wel zo veilig is. Ook hadden we volgens hen een positieve windrichting (al weten we niet precies wat dat mag inhouden), maar goed, wordt hoe dan ook een ervaring die we niet zullen vergeten!!

In Panama zullen we trouwens opsplitsen en alleen verder reizen voor een aantal weken. Ook spannend!! De verhalen zullen jullie volgende keer wel lezen !

Dikke kus van ons!